“Wartkie obrzeżyny” – Mariusz Mysiakowski

Opis

Debiutancki tomik poetycki Wartkie obrzeżyny – Mariusza Mysiakowskiego wywodzi się z poezji lingwistycznej, ale też słowiarstwu nie jest w niczym dłużnym, ponieważ w swej awangardzie alienuje litery, które w zamyśle autora symbolizują wtedy to, czego nie można już powiedzieć słowami; przez to dają dalekie od alfabetu własne skojarzenia, które jak kroje z kresek co literom podobne stają się i proste i wygięte zarazem, otwarte i zamknięte czasami, pionowe i poziome naprzemiennie, a nawet nieznośnie ukośne. Nowatorskimi nie tylko formalnie w tej sztuce pozostają także wieloznaczne gry i zabawy słowotwórcze: z wersami nie bez ukrytego znaczenia — to z krótszymi to znowu z dłuższymi ciągami literalnymi, z  interliniami i wakującymi w nicość niedopowiedzeniami, które akurat nie wchodzą w drogę późniejszym interakcjom czytelnika, ze znakami przestankowymi co wbrew swej naturze budują zwłaszcza zbyt krótkie napięcie, po którym nie wypada już postawić żadnego znaku o niebo więcej. Bo sednem każdego projektu ocierającego się o twórczość są chwilowo przejaskrawione obrazy, które w konsorcjum ludzkiego umysłu jedynie koegzystują z zawsze łatwowiernym zapamiętywaniem.

Niejako uzupełnieniem, a na pewno miłym dodatkiem do upoetyzowanej twórczości są dwa różne od siebie foldery obrazujące sukcesy na niwie kolażowego malarstwa sztalugowego doktor Akademii Sztuk Pięknych — Aliny Picazio, zarezerwowane dla pierwszych dziesięciu poetycko usposobionych czytelników, których zawsze interesuje eksperyment i awangarda.

_________________________________________________________

Okładka twarda

Str. 208

ISBN 978-83-92695-98-1